جاذبه ي خاك، به ماندن مي خواند
و آن عهد باطني، به رفتن
عقل، به ماندن مي خواند
و عشق، به رفتن
و اين هردو را خدا آفريده است تا وجود انسان در آوارگي و حيرت ميان عقل و عشق معنا شود
(سيد شهيدان اهل قلم)
...
آن كه مست آمد و دستي به دل ما زد و رفت
در اين خانه ندانم به چه سودا زد و رفت!
