سلام:

چه دوست خوبي ؛ دستت بابت ختم قرآن درد نكند.مطمئنا ميدوني كه خودت در ثوابش شريكي و ذخيره اي براي خودت هم هست.

اما خودت .........سعي كن دلتنگي رو از خودت دور كني و زندگي معمولي را پيش بگيري . تا به اين سن رسيدي چند مرحوم سراغ داري كه هنوز دفن نشده ختم قرآن برايش فرستاده شود ؟ يا كدام مرحوم سراغ داري كه در شب اول قبرش طواف خانه خدا به نيابتش انجام دهند؟ يا كدام مرحوم سراغ داري كه هنوز مراسم سوم او نشده 13 ختم قرآن برايش شروع و انجام شده باشد؟ يا كدام مرحوم سراغ داري كه نماز برايش به اين وسعت خوانده شود؟ يا كدام مرحوم سراغ داري كه تعداد كثيري از دوستانش در شب اول قبرش بيدار مانده و به نيابت او العفو و يا علي و يا محمد بگويند؟ يا.......... باز هم بگويم . ؟ اينها تمام كافي نيست به اينكه مطمئن باشي كه بايد راضي بود به رضاي حق ؟ اون يكجا همين اطراف منتهي با يك پنجره ديگر دارد همه را ميبيند . پس غصه چرا؟

پس ديگر دلتنگي را از خودت دور كن و سعي كن به زندگي عادي برگردي تا روح او هم از تو راضي باشد.

مطمئن باش و اميد داشته باش كه او به آرامش رسيده است و خود از اين رفتن راضي بوده است .( يا ايتهاالنفس المطمئنه.......)

قول بده كه ديگه دختر خوبي بشي و فكر كن كه اون يكجا همين دورو بر نظاره گر همه مان هست. موفق باشي