خدا براي نگفتن حرفهاي بسيار داشت،

که در بيکرانگي دلش موج ميزدو بيقرارش ميکرد ...

سلام

صحراي وجودت پر ز ستارگان درخشان ايمان باد

به حرم دل من هم سري بزن

براي مهرباني قلب بي قرارت يك بغل ستاره دارم

سبز باشي و برقرار به بلنداي سرو.